Асёл, убачыўшы ў вадзе
Ў крынічнай свой асліны цень,
Здзівіўся, стаў, далей не йдзе,
Глядзіць ды думае, як пень.
Які тут чорт намаляваў
Мяне інакшым, як я ёсць?
Такія вушы падаваў,
Так пакрывіў на спіне косць!
I, каб сябе не аглядаць
Ды разагнаць сваю нуду,
Ён капытом давай мяшаць
З гразёю чыстую ваду.
Апошнiя водгукi
2 дня 5 часов назад
5 дней 6 часов назад
5 дней 6 часов назад
3 недели 1 день назад
6 недель 3 дня назад
12 недель 3 дня назад
13 недель 6 дней назад
14 недель 4 дня назад
16 недель 6 дней назад
16 недель 6 дней назад