Асёл, убачыўшы ў вадзе
Ў крынічнай свой асліны цень,
Здзівіўся, стаў, далей не йдзе,
Глядзіць ды думае, як пень.
Які тут чорт намаляваў
Мяне інакшым, як я ёсць?
Такія вушы падаваў,
Так пакрывіў на спіне косць!
I, каб сябе не аглядаць
Ды разагнаць сваю нуду,
Ён капытом давай мяшаць
З гразёю чыстую ваду.
Апошнiя водгукi
3 года 16 недель назад
3 года 29 недель назад
3 года 31 неделя назад
3 года 31 неделя назад
3 года 47 недель назад
4 года 2 недели назад
4 года 3 недели назад
4 года 16 недель назад
4 года 17 недель назад
4 года 17 недель назад