Асёл, убачыўшы ў вадзе
Ў крынічнай свой асліны цень,
Здзівіўся, стаў, далей не йдзе,
Глядзіць ды думае, як пень.
Які тут чорт намаляваў
Мяне інакшым, як я ёсць?
Такія вушы падаваў,
Так пакрывіў на спіне косць!
I, каб сябе не аглядаць
Ды разагнаць сваю нуду,
Ён капытом давай мяшаць
З гразёю чыстую ваду.
Апошнiя водгукi
3 года 34 недели назад
3 года 46 недель назад
3 года 49 недель назад
3 года 49 недель назад
4 года 13 недель назад
4 года 20 недель назад
4 года 21 неделя назад
4 года 34 недели назад
4 года 35 недель назад
4 года 35 недель назад