Вы кажаце...

Яшчэ не ацэнена

 
Вы кажаце: надта пяю я нявесела,
Пацехаў нiякiх не бачу ў людзей...
Пакiньце смяяцца! Вас праўда не ўсцешыла,
Няпраўды ж не знаю ў душы я сваей.
 
Як пеў я дагэтуль, так пець не сцураюся,
Жальбою маркоцячы песню сваю;
Я ў долю народа свайго узiраюся
I толькi аб гэтым для вас тут пяю.
 
Няхай свет пазнае ўсе песнi бяздольнiка,
Хай вораг-мучыцель дрыжыць з праўды слоў,
Быць вольным хай родзяцца думкi ў нявольнiка,
Хай быць чалавекам захоча брат мой.

Вясна

Яшчэ не ацэнена

Згінулі сцюжы, марозы, мяцеліцы,
Болей не мерзне душа ні адна,
Сонейкам цёпленькім, зеленню вабнаю
Абдаравала зямельку вясна.

Рэчкі бурлівыя, ўчора санлівыя,
Сёння усталі, плывуць і бурляць;
Рыбкі шмыглівыя скачуць, купаюцца,
К небу прыветна з вадзіцы глядзяць.

Пушчы паважныя, зімку праспаўшыя,
Радасна песні зайгралі свае;
Лісці зашасталі, птушкі зачыркалі,
Свішча салоўка, і дзяцел клюе.

Поле травіцаю сочнай адзелася,
Выйшла скацінка і дружна скубе,
Каля скацінкі падпасвіч з жалейкаю
Хадзіць навокал ды йграе сабе.

Грай, грай, жалеечка! Грай, грай, вясёлая!
Выйграй з вясною і долечку мне;
З пушчаю, з птушкамі, з вольнымі ветрамі
Грай мне аб шчасці, грай аб вясне!

Зашумеў лес разгуканы

Сярэдняя: 5 (1 голас)
Зашумеў лес разгуканы,
        Нівы задрыжалі,
Задрыжалі і тыраны,
        Што бяду стваралі.

Зашумелі, загрымелі
        Магутныя песні:
«Доўга, доўга мы цярпелі, —
        Доля, воля, ўскрэсні!»

I глядзіце, што за дзіва!
        Наракаць не трэба —
Буйна ўзойдзе наша ніва,
        Будзе волі, хлеба.

Дзе ляжалі дзірванамі
        Панскія абшары,
Дзе казённыя вякамі
        Пусцелі гушчары,

Дзе была адна пустыня —
        Елкі ды бярозкі, —
Поле будзе, пушча згіне,
        Стануць хаты, вёскі.

Загарыцца сонца смагай,
        Дух люду і сіла,
Доля, воля ясным сцягам,
        Зоркай ўзыдзе мілай.

Верце песні — скора, скора
        Гэты дзень настане, —
Ужо ўздымае людаў мора
        Праўды панаванне.

Паўставаць будуць тыраны,
        Але мы не зляжам,
Крывёй збрызгаем паляны,
        А свайго дакажам.

Наша гора, нашы слёзы,
        Кроў і пот крывавы
Стануць ў спёкі і марозы
        За нашыя правы.

З грудзей нашых панясецца
        Вір песень грымучых
I ў адзін голас зліецца,
        У адзін магучы.

«Смерць таму, хто хлеб йстатні
        Бедным выдзірае!
Смерць таму, хто на люд братні
        Кайданы ўздзявае!»

Киев грильято Kraft поставляем.

Як нас знаходзяць

-

Апошнiя водгукi

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі