Янка Купала

У дзяўчынкі, у княгіні,
Што падчас мне вочкам кіне, —
       Каласісты вянок жыта —
       Коска жычкаю павіта;

Пара пасымкаў мятлічкі —
Броўкі мілыя ў сястрычкі;
       Дзве пралескі — яе вочкі
       Ці два ў збожжы васілёчкі;

Яе шчочкі — роўны ў сонцы
Цвету-ружы ля аконца;
       Яе губкі — не калінкі,—
       Проста спелыя малінкі!

Кветка-лілія з крыніцы —
Шыйка гэтай чараўніцы;
       Два букеты з незабудкі —
       Маладыя яе грудкі;

Як хмялёчак небадыльны —
Стан прытульны, перахільны;
       Ручкі — хто зраўняўся з імі!
       Так і шчасце не абдыме;

Сэрца... Ўсюды за ім пойдзеш...
Пекла, неба — ўсё там знойдзеш...
       У дзяўчынкі, у княгіні,
       Што падчас мне вочкам кіне.