Мая малітва

Ва ўсяку мінуту, ва ўсякай патрэбе,

І ў полі шырокім, і ў вузенькай хатцы

Малюся я гэтаму сонцу на небе

І зоркам, што ночкай мігцяцца.

Малюся свабоднаму ветру – віхуры,

Што лётае птушкай ад краю да краю,

І пасвіць у высях панурыя буры,

І ў комінах песні іграе.

Малюся агню я, што сее пажары,

Як стане пара, па нязмераным свеце,

Наводзячы жудасць вялікаю карай,

Пужаючы старцаў і дзеці.

Малюся жывучай вадзіцы – разводдзю,

Ў дзень ясны бліскучай, а страшнай уночы,

Што, нівы палошчучы, йдзе, не праходзе

І хаты, і чоўны друзгоча.

Малюся я небу, зямлі і прастору,

Магутнаму богу – ўсясвету малюся,

Ва ўсякай прыгодзе, ва ўсякую пору

За родны загон Беларусі.

Янка Купала