Млечны Шлях

Лёг па небе Шлях Млечны, шлях злепленых зорак,
Паясом-серабром без канца і пачатку
I цікуе, як месяц, з угорку на ўзгорак
Пад ім лазіць, мяняючы штоноч апратку.

I галубіць шлях бледны зямлю яснавіцай,
Сочыць вочак мільёнамі долю людскую,
То святлей, то мглісцей зацвітае, мігціцца,
Сее скрозь ні то сон, ні то яву такую.

Людзі кажуць, што птушкам, зблудзіўшым уночы,
Млечны Шлях служыць сцежкай-пуцінай у вырай.
Яшчэ кажуць, што гэта слязінкі сірочы
Замяніліся ў зоркі ды свецяць так шчыра.