Пасвячаю Ул. Станкевічанцы Ці на небе не мільён зорак льсніць! Кожна зорка дзесь кагось весяліць Толькі ж месца там не стала Для адной, што мне б міргала... Мусіць трэба было! Ці то мала ўдоўж і ўшыр вырас свет? Для ўсіх даў ён і прыпын і прывет. А я век, як тое зданне, Не знайшоў сабе прыстання... Мусіць трэба было! Ці дарожак і на захад і ўсход Легла мала на зямлі з году ў год? Бо след к шчасцю на ўсім свеце Не судзіў мне бог сустрэці... Мусіць трэба было! Ці то вецер толькі ў волі жыве — Дзе захоча і ляціць і плыве? Я ж куды ні пасуліўся, Ўсюды ў путах толькі віўся... Мусіць трэба было! Ці зямелька не гадуе людзей, — Ці ў іх сэрца ястраб выпіў з грудзей? Бо дзе з сэрцам ні звяртаўся — Я на камень натыкаўся... Мусіць трэба было! Ці дзявочы ручкі звялі ў бядзе? Ці ж нікога не галубяць нідзе? Каб я лёг і ў дамавіне — Воч ніхто мне не зачыне... Мусіць трэба ўжо так!
Апошнiя водгукi
2 года 46 недель назад
3 года 6 недель назад
3 года 9 недель назад
3 года 9 недель назад
3 года 25 недель назад
3 года 32 недели назад
3 года 33 недели назад
3 года 46 недель назад
3 года 47 недель назад
3 года 47 недель назад