Янка Купала

Праўду з няпраўдай,
Цноту з гарэзіяй
Вымешай спрытам, –
Будзе паэзія.

Лета, ноч, месяц,
Клёнік, чарэсня,
Хлопец, дзяўчына, –
Вось вам і песня.

Шэпты, прысяга,
Вечная згода,
Вечная любасць, –
Вось вам і ода.

Пуня, дзяўчына,
Сена-прынада,
Хлопец пад пуняй, –
Вось сэрэнада.

Пуня падперта...
Голас: сусед я!
Бацька з дубінай, –
Вось вам камед'я.

Зімка. Знік хлопец,
Дзеўка ўжо «мамай»,
Слёзы... Палонка, –
Вось вам і драма.

Свет, людзі-шэльмы
Крадуць, лгуць шчыра,
Чэсны паэта, –
Вось вам сатыра.

Двор, хорам панскі;
Рада-парада, –
Добрасць, пачцівасць, –
Вось вам балада.

Свінні, падпасвіч,
Лапаць, парцянка,
Непагадзь, золка, –
Вось і сялянка.

Добры пан, пані;
Корміць іх ласка
Бедных, галодных, –
Вось вам і казка.

Пан, хам і поле,
Праца, нястатак...
Тры аплявухі, –
Вось і канчатак.