Янка Купала

Поле маё, поле!
Ты мне дарам божым;
Люблю цябе шчыра
Абсеяна збожжам.

Люблю тваіх межаў
Стужак рад зялёны,
Роўныя барозны
Шырокіх загонаў.

Люблю цябе, поле,
Вясёлай вясною,
Як ты зарунішся
Ўсякай дабрыною;

Як на табе срыбна
Зацвіце расіца,
Птушка зашчабеча,
Сонца разгарыцца.

Люблю цябе летам,
Як красуе ніва,
Як шуміць ад ветру
Блогасна, шчасліва;

Як колас наспелы
Пад сярпом сагнецца,
I смутная жнеў
Песня панясецца.