Янка Купала

Select ratingДрэннаНармальнаДобраВыдатнаВельмі выдатна

Сярэдняя: 4.3 (4 галасоў)

Скрыпяць трухляцінай асіны, Над курганамі звяр'ё вые... Гасцінцам, церневай пуцінай, У ёрмах, скованы, скацінай Ідуць нябожчыкі жывыя. Ідуць, ідуць... Сярод пустыні Хрусцяць надломаныя косці, I качанеюць ногі ў ціне, I чахнуць вочы ў павуціне, А шлях — як точаныя восці. Перад вачамі глуш нямая, I плач, і скрогат за вачамі; Пракляцце ў жылах кроў сцінае, Душу бяссілле вынімае, Гняце змяінымі кляшчамі. У грудзі, здаўленыя здрадай, Упіўшысь, рабская трывога Шыпіць хаўтурнаю загладай; На небе толькі, як прынада, Бялее млечная дарога. То там, то сям запаланее Іскра над скованаю шыяй; Наскоча пошасць трупавея, — I царства ночнае шалее, Над курганамі звяр'ё вые.New Balance