Янка Купала

Я бачыў, як вецер па полі гуляў,
Зямлю узрываў і бярозкай хіляў,
Заносіў пяском сенажаткі, лагчынкі,
Ламаў на бярозцы жывыя галінкі.

Я бачыў, як ястраб галубку забіў,
I выклеваў сэрца, і цёплу кроў піў;
Віхор яе пер'е і косці развеяў;
Галуб варкаваў, галасіў без надзеі.

Я бачыў дзяўчынку няшчасну адну,
Як бегла да рэчкі, нырнула ў ваду!
Нагнаў вецер хвалі і след той загладзіў;
На беразе вольхі шумелі аб здрадзе.

Я бачыў ўсё гэта й душою цярпеў,
Застыў смех на губах і песні не пеў,
Заплакаў, заліўся маркотнай слязінкай
Адзін над бярозкай, галубкай, дзяўчынкай.